Założeniem sprzęgła w aucie jest przekazanie napędu, tak ażeby strata dla mocy napędu była możliwie jak najmniejsza, a napęd auta został przesadzony z motoru wprost na układ. Sprzęgło elektromagnetyczne ma dokładnie takie samo działanie, ma ono jednak znacznie inną budowę od znanego sprzęgła kinetycznego. W wypadku sprzęgła elektromagnetycznego, przeniesienie mocy napędowej przeprowadza się poprzez wywieranie pola magnetycznego bezpośrednio na znajdujące się w instalacji magnesy. Działanie to podobnie jak w sprzęgle kinetycznym manipulowane jest bezpośrednio przez sprzęgło, wciskane przez kierowcę pojazdu albo instalację, jaka działa w wypadku automatycznych skrzyni biegów. Sprzęgła elektromagnetyczne podzielone są na 2 rodzaje. Podstawowy typ to sprzęgła elektromagnetyczne tarczowe. A drugi to tak zwane sprzęgła proszkowe.
Tarczowe sprzęgło elektromagnetyczne cechują się cierną tarczą, a także swoistym uzwojeniem zlokalizowanym w kole zamachowym pojazdu. Elektromagnes tworzy pole magnetyczne i to dociąga tarczę wprost do sprzęgła. Następuje w takim przypadku przeniesienie mocy napędowej. Wciśnięcie sprzęgła powoduje zanik pola magnetycznego poprzez przerwanie przenoszenia prądu.
Sprzęgła proszkowe są instalacjami, w których jest fachowy ferromagnetyczny pył. Aktualnie coraz powszechniej zamiast proszku wykorzystuje się charakterystyczną pastę. Wytwarzające się pole siłowe powoduje twardnienie substancji oraz spięcie 2 podzespołów układu.
Niższa awaryjność sprzęgieł elektromagnetycznych spowodowana jest tym, że w sprzęgłach takowych nie zachodzi efekt ścierania. Dzięki zastosowanym rozwiązaniom sprzęgło elektromagnetyczne wyróżnia się znacznie większą jakością. Nie znaczy to przecież, iż sprzęgła te są bezawaryjne. Wirowanie elektromagnesu jest składnikiem nieuniknionym do wytworzenia pola, co skutkuje zużywaniem się szczotek oraz stykowych pierścieni. Naprawianie szczotek jest stosunkowo przystępne, jednakowoż naprawa pierścieni jest już zdecydowanie bardziej problematyczna.
